วัดพระยืน

ภูมิประเทศ

สภาพทั่วไป

วัดพระยืนเป็นโบราณสถานร้างที่ได้รับการขุดแต่ง บูรณปฏิสังขรณ์ และปรับปรุงภูมิทัศน์แล้ว ตั้งอยู่กลางเมืองเชียงแสน ริมถนนพหลโยธิน (ทางหลวงหมายเลข 1016) ฝั่งทิศใต้ แวดล้อมไปด้วยชุมชน ใกล้กับวัดพระบวช วัดมุงเมือง และวัดพระเจ้าทองน้อย

ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง

ทางน้ำ

แม่น้ำโขง

สภาพธรณีวิทยา

เมืองเชียงแสนตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำโขง ในที่ราบลุ่มเชียงแสนซึ่งเป็นที่ราบขนาดใหญ่เกิดจากการทับถมของตะกอนน้ำพา โดยเฉพาะกรวดทราย ในยุคควอเทอร์นารี

ยุคทางโบราณคดี

สมัย/วัฒนธรรม

อายุทางโบราณคดี

อายุทางตำนาน

ประวัติการศึกษา

ประเภทของแหล่งโบราณคดี

สาระสำคัญทางโบราณคดี

ตามประวัติที่ปรากฏในตำนานมีการกล่าวถึงชื่อวัดพระยืนว่าสร้างขึ้นในสมัยของพญาคำฟู เมื่อ พ.ศ.1875 เพื่อบรรจุพระธาตุ 140 องค์ ต่อมาสมัยเจ้าหลวงทิพเนตร (ผู้ครองเมืองเชียงแสน) เจดีย์องค์นี้ชำรุด จึงโปรดให้พญาหลวงไชยวิชิต (พญาหลวงไชยชิต) ผู้ครองเมืองเชียงใหม่ ซ่อมแซมใน พ.ศ.2181

ในพงศาวดารที่ 61 บันทึกว่าในปี พ.ศ.2261 ได้เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมเมืองเชียงแสนสูง 3 ศอก เป็นเหตุให้วัดอาทิต้นแก้ว วัดพระบวช วัดมุงเมืองและวัดพระยืน ได้รับความเสียหายอย่างมาก

กรมศิลปากรได้ขุดค้นทางโบราณคดีที่วัดพระยืนตั้งแต่ พ.ศ.2500 เป็นต้นมา รูปแบบเจดีย์วัดพระยืนคล้ายกับเจดีย์วัดแสนเมืองมา คือเป็นเจดีย์ทรงระฆังแปดเหลี่ยม เรือนธาตุย่อเก็จ ตั้งอยู่บนฐานสี่เหลี่ยมจัตุรัสซ้อนกัน 3 ชั้น ขนาด 7.5 เมตร ไม่พบวิหารและอาคารอื่นๆ แต่พบชิ้นส่วนพระพุทธรูปก่ออิฐถือปูนอยู่บนพื้นดินด้านทิศใต้ของเจดีย์

จากรูปแบบเจดีย์สันนิษฐานได้ว่าเจดีย์วัดพระยืน น่าจะสร้างขึ้นในราวกลางพุทธศตวรรษที่ 21 (ไม่พบหลักฐานตามพงศาวดารว่าเก่าไปถึงพุทธศตวรรษที่ 19 ส่วนการซ่อมแซมใน พ.ศ.2181 นั้น น่าจะเป็นการซ่อมแซมตามรูปแบบเดิม)

ผู้เรียบเรียงข้อมูล-ผู้ดูแลฐานข้อมูล

บรรณานุกรม

ข่าวที่เกี่ยวข้อง