วัดมงคล

ภูมิประเทศ

สภาพทั่วไป

วัดมงคลเป็นโบราณสถานร้างที่ได้รับการขุดแต่ง บูรณปฏิสังขรณ์ และปรับปรุงภูมิทัศน์แล้ว ตั้งอยู่ภายในเมืองเชียงแสนทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ห่างจากกำแพงเมืองด้านทิศเหนือมาทางทิศใต้ประมาณ 40 เมตร และอยู่ติดกับวัดมหาโพธิ์ (อยู่ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของวัดมหาโพธิ์)

ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง

ทางน้ำ

แม่น้ำโขง

สภาพธรณีวิทยา

เมืองเชียงแสนตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำโขง ในที่ราบลุ่มเชียงแสนซึ่งเป็นที่ราบขนาดใหญ่เกิดจากการทับถมของตะกอนน้ำพา โดยเฉพาะกรวดทราย ในยุคควอเทอร์นารี

ยุคทางโบราณคดี

สมัย/วัฒนธรรม

อายุทางโบราณคดี

ประวัติการศึกษา

ชื่อผู้ศึกษา : กรมศิลปากร

ปีที่ศึกษา : พ.ศ.2548, พ.ศ.2549

วิธีศึกษา : ขุดแต่ง

องค์กรร่วม / แหล่งทุน : กรมศิลปากร

ประเภทของแหล่งโบราณคดี

สาระสำคัญทางโบราณคดี

วัดมงคลสร้างโดยพญาสรสิทธิมหาไชยสงครามลุ่มฟ้า บุตรขุนนางผู้หนึ่ง ซึ่งแข่งยิงธนูชนะขุนนางชาวจีน เมื่อ พ.ศ.1913 และได้รับการแต่งตั้งจากพระยากือนา เจ้าเมืองเชียงใหม่ ให้ครองเมืองเชียงแสน โบราณสถานแห่งนี้ยังไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนโบราณสถาน

เดิมโบราณสถานแห่งนี้มีลักษณะเป็นเนินดินที่มีเศษอิฐกระจัดกระจาย จากการขุดแต่งของกรมศิลปากรเมื่อ พ.ศ.2548-2549 พบฐานอาคารก่ออิฐหลายหลัง ซึ่งได้แก่ วิหาร เจดีย์ทรงมณฑป และอาคาร 2 หลัง โดยเจดีย์ตั้งอยู่ทางด้านทิศใต้ของวิหาร และวิหารหันหน้าไปทางทิศเหนือ ภายในมีร่องรอยของฐานเสา ฐานชุกชี และพื้นปูน ส่วนฐานอาคารอีก 2 หลังตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเจดีย์และวิหาร รูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า

นอกจากนี้ ยังพบหลักฐานว่ามีการก่อสร้างวัดมงคลครั้งใหญ่ 2 ครั้ง

ครั้งที่ 1 ประกอบด้วยวิหาร เจดีย์ทรงมณฑป และอาคาร 2 หลัง

ครั้งที่ 2 ได้เปลี่ยนวิหารให้เป็นอุโบสถ เนื่องจากพบใบเสมาปักอยู่ล้อมรอบ และขยายขนาดให้ใหญ่ขึ้นจนเชื่อมเป็นฐานเดียวกับเจดีย์ ซึ่งสัมพันธ์กับความเจริญรุ่งเรืองของพุทธศาสนาลังกาวงศ์ (ใหม่) ที่เข้าสู่เมืองเชียงแสนในพุทธศตวรรษที่ 23

ผู้เรียบเรียงข้อมูล-ผู้ดูแลฐานข้อมูล

บรรณานุกรม

ข่าวที่เกี่ยวข้อง