โพสต์เมื่อ 13 ก.ค. 2020
ชื่ออื่น : โบราณสถานหมายเลข 17 (028)
ที่ตั้ง : ม.2 บ้านโคกวัด ต.โคกปีป อ.ศรีมโหสถ
ตำบล : โคกปีบ
อำเภอ : ศรีมโหสถ
จังหวัด : ปราจีนบุรี
พิกัด DD : 13.90005 N, 101.420629 E
เขตลุ่มน้ำหลัก : บางประกง
เขตลุ่มน้ำรอง : คลองลำผักชี, คลองบางพลวง
จากตัวเมืองปราจีนบุรีระยะทางประมาณ 20 กิโลเมตร ไปตามทางหลวงหมายเลข 319 กิโลเมตรที่ 130 เลี้ยวซ้ายไปตามทางหลวงหมายเลข 3070 อีกประมาณ 1 กิโลเมตร เมืองโบราณจะอยู่ทางด้านขวามือ โบราณสถานหมายเลข 17 ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกนอกเมืองโบราณ ห่างจากคูเมืองด้านทิศตะวันออกไปประมาณ 100 เมตร ปัจจุบันเป็นโบราณสถานหมดสภาพ อยู่ในสวนส้มของชาวบ้าน
กรมศิลปากร
ประกาศขึ้นทะเบียนในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 110 (ฉบับพิเศษ) ตอนที่ 220 วันที่ 24 ธันวาคม 2536
เป็นโบราณสถานร้าง ตั้งอยู่นอกคูเมืองด้านทิศตะวันออก ห่างจากคูเมืองประมาณ 100 เมตร ปัจจุบันตั้งอยู่ในเขตบ้านเรือนราษฎร
เมืองโบราณมีคูน้ำคันดินล้อมรอบ ตั้งอยู่บนที่ราบใกล้พื้นที่ป่าและภูเขาเตี้ยในเทือกเดียวกับดงพญาเย็น เทือกเขาสันกำแพง และเทือกเขาบรรทัด มีแม่น้ำบางปะกงไหลผ่านพื้นที่ อยู่ป่างจากเมืองโบราณไปทางทิศเหนือประมาณ 10 กิโลเมตร ห่างออกไปทางทิศตะวันตกประมาณ 16 กิโลเมตร มีคลองลำผักชีไหลผ่านเมืองโบราณทางทิศเหนือ โดยไหลไปรวมกับคลองบางพลวงที่อยู่ห่างจากเมืองโบราณไปทางทิศใต้ประมาณ 3 กิโลเมตร
แม่น้ำบางปะกง, คลองลำผักชี, คลองบางพลวง
สภาพพื้นที่เมืองโบราณเป็นที่ราบตะกอนตะพักลุ่มน้ำในสมัยโฮโลซีน
ส่วนธรณีวิทยาบริเวณจังหวัดปราจีนบุรีซึ่งอยู่ในเขตภาคตะวันออก ประกอบด้วย แนวเทือกเขาเขียว-เขาชมพู่ ซึ่งมีหินแกรนิตยุคไตรเอสซิกเป็นแกนหลักของเทือกเขา แนวเทือกเขาขุนอิน-เขางวงช้าง และเขาตะเภาคว่ำ ซึ่งมีหินแกรนิตยุดคาร์บอนิเฟอรัสเป็นแกนหักของเทือกเขาวางตัวในแนวเหนือ-ใต้ ตั้งแต่บ้านเพถึงหนองใหญ่ แนวเทือกเขาบริเวณอำเภอแกลง แนวเทือกเขาสอยดาว-เขามะกอก ซึ่งมีหินแกรนิตเป็นแกนหลักบริเวณอำเภอขลุงถึงอำเภอโป่งน้ำร้อน และแนวเทือกเขาสามง่าม-เขาสมิงตั้งแต่อำเภอเขาสมิงถึงอำเภอโป่งน้ำร้อน
ชื่อผู้ศึกษา : กรมศิลปากร
ปีที่ศึกษา : พ.ศ.2509
ผลการศึกษา :
หน่วยศิลปากรที่ 5 ดำเนินการขุดแต่งโบราณสถาน พบว่าเป็นสิ่งก่อสร้างประเภทเจดีย์แผนผังกลม พบเสาศิลาแลงกลมไม่มีรู 3 ต้น คาดว่าเป็นเจดีย์สมัยทวารวดีชื่อผู้ศึกษา : กรมศิลปากร
ปีที่ศึกษา : พ.ศ.2535
วิธีศึกษา : จัดการข้อมูลทางโบราณคดี
ผลการศึกษา :
หน่วยศิลปากรที่ 5 นำข้อมูลจากโครงการขุดแต่งและบูรณะโบราณสถานตั้งแต่ปีงบประมาณ 2530-2534 มาจัดทำเอกสารเผยแพร่เรื่อง “ประวัติศาสตร์และโบราณคดีเมืองศรีมโหสถ” และ “ประวัติศาสตร์โบราณคดีเมืองศรีมโหสถ เล่ม 2”โบราณสถานหมายเลข 17 เดิมกำหนดชื่อเป็นโบราณสถานหมายเลข 028 สันนิษฐานว่าเป็นเจดีย์ทรงกลม ตั้งอยู่นอกคูเมืองทางด้านทิศตะวันออก หน่วยศิลปากรที่ 5 กรมศิลปากรดำเนินการขุดแต่งระหว่างวันที่ 26 – 31 ธันวาคม พ.ศ.2509 พบชิ้นส่วนภาชนะดินเผาเนื้อหยาบ ประเภท หม้อดินเผาและไหดินเผา สมัยทวารวดี
ลักษณะเป็นฐานเจดีย์ทรงกลมก่อด้วยศิลาแลงแล้วใช้ดินลูกรังบดอัดตรงกลาง ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 20 เมตร ความสูง 3 เมตร จากการขุดศึกษาโบราณสถานเมื่อ พ.ศ. 2509-2510 พบเสาศิลาแลงทรงกระบอกตัน ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 22 เมตร ความสูง 3 เมตร เรียงอยู่ทางด้านทิศใต้ จำนวน 3 ต้น ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของตัวโบราณสถาน มีบ่อน้ำขนาดเล็ก ตั้งอยู่จำนวน 3 แห่ง
ปัจจุบันโบราณสถานหมดสภาพแล้ว ถูกปรับพื้นที่กลายเป็นสวนส้ม
กรมศิลปากร , สำนักโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ , ทะเบียนโบราณสถานทั่วราชอาณาจักร เล่ม 3 (พ.ศ.2534-2539) , กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร , 2540.
บรรจบ เทียมทัด และ นิคม มูสิกะคามะ. โบราณคดีเมืองปราจีนบุรี. พระนคร : กรมศิลปากร, 2514.