ประตูเมืองปัตตานีเก่า

ภูมิประเทศ

สภาพทั่วไป

สภาพเป็นพื้นที่พื้นที่โล่งและป่ารกร้าง อยู่ห่างจากถนนเพชรเกษม (ปัตตานี-นราธิวาส) เข้ามาในซอยโรงเรียนจงรักสัตย์วิทยาประมาณ 230 เมตร

ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง

ทางน้ำ

ทะเลอ่าวไทย, แม่น้ำปัตตานี, คลองกรือเซะ

สภาพธรณีวิทยา

ตะกอนหาดทรายปัจจุบัน (กรมทรัพยากรธรณี 2559)

ยุคทางโบราณคดี

สมัย/วัฒนธรรม

ประวัติการศึกษา

ประเภทของแหล่งโบราณคดี

สาระสำคัญทางโบราณคดี

เมืองปัตตานีสมัยอยุธยา ในสมัยอยุธยาเป็นเมืองที่มีกำแพงทำด้วยไม้ซุงล้อมรอบเรียกว่า “โกตารายา” โดยมีประตูเมืองซึ่งมีขนาดใหญ่ขนาดช้างเดินผ่านได้ 2 ประตู ประตูที่ 1 อยู่ที่กำแพงเมืองด้านตะวันตก มีชื่อว่า “ปินตูเกิรบัง” หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ “ประตูชัยฮังตูวะห์” ส่วนประตูที่ 2 อยู่ที่กำแพงเมืองด้านตะวันออก มีชื่อว่า “ปินตูฆาเยาะห์” หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ “ประตูช้าง” ประตูเมืองที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบันนี้สันนิษฐานว่าเป็นส่วนหนึ่งของประตูเมืองด้านทิศตะวันตก เดิมปรากฏไม้ประตูจมลึกอยู่ในดินสภาพผุพัง ปัจจุบันมีสภาพเป็นป่ารกร้าง (ภาณุวัฒน์ เอื้อสามาลย์ และคณะ 2561: 240)

ผู้เรียบเรียงข้อมูล-ผู้ดูแลฐานข้อมูล

บรรณานุกรม

กรมทรัพยากรธรณี. การจำแนกเขตเพื่อการจัดการด้านธรณีวิทยาและทรัพยากรธรณีจังหวัดปัตตานี. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จํากัด (มหาชน), 2559.

กรมศิลปากร. "ประตูเมืองปัตตานีเก่า" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 15 มกราคม 2565. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/

ภาณุวัฒน์ เอื้อสามาลย์, ศิริพร สังข์ศิริ,  และธวัชชัย ชั้นไพศาลศิลป์. 247 โบราณสถานภาคใต้ที่ขึ้นทะเบียนแล้วและข้อมูลหลักฐานใหม่ทางโบราณคดี. นครศรีธรรมราช : สำนักศิลปากรที่ 12 นครศรีธรรมราช, 2561.

ข่าวที่เกี่ยวข้อง