วัดโขงพระโหมด

ภูมิประเทศ

สภาพทั่วไป

ลักษณะแหล่งโบราณคดีเป็นโบราณสถานร้าง ยังไม่ได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ ตั้งอยู่บนเดินดินสูงประมาณ 20 เมตร ริมแม่น้ำปิงฝั่งทิศตะวันตก นอกเมืองตากเก่าด้านทิศตะวันตก อยู่ห่างจากพระบรมธาตุตากมาทางทิศใต้ประมาณ 500 เมตร ส่วนด้านทิศเหนือของวัดติดต่อกับโบราณสถานวัดเจดีย์เจ็ดยอด (ร้าง) ปัจจุบันอยู่ห่างจากแม่น้ำปิงมาทางทิศตะวันตกประมาณ 1.5 กิโลเมตร

ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง

ทางน้ำ

แม่น้ำปิง, คลองตาก

สภาพธรณีวิทยา

ตะกอนน้ำพารูปพัด (กรมทรัพยากรธรณี, 2565: 40)

ยุคทางโบราณคดี

สมัย/วัฒนธรรม

อายุทางโบราณคดี

ประวัติการศึกษา

ชื่อผู้ศึกษา : สำนักศิลปากรที่ 6 สุโขทัย

ปีที่ศึกษา : พ.ศ.2545

วิธีศึกษา : สำรวจ, ทำผัง

องค์กรร่วม / แหล่งทุน : กรมศิลปากร

ผลการศึกษา :

ประเภทของแหล่งโบราณคดี

สาระสำคัญทางโบราณคดี

ปัจจุบันเป็นโบราณสถานร้าง ลักษณะที่ปรากฏปัจจุบันเป็นเจดีย์ 8 เหลี่ยม ด้านในกลวงเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูป แต่ปัจจุบันถูกขุดทำลายไปแล้ว องค์เจดีย์ตั้งอยู่บนฐานสี่เหลี่ยม ภายในเป็นห้องกว้าง ก่ออิฐลดหลั่นกันขึ้นไปเป็นรูปสี่เหลี่ยม ถัดขึ้นไปเป็นฐานแปดเหลี่ยมและองค์ระฆังที่ปัจจุบันเหลืออยุ่เพียงบางส่วน ขนาดฐานเจดีย์กว้างประมาณ 8 เมตร สูง 5 เมตร

ลักษณะทางศิลปกรรมของเจดีย์ ด้านหน้าพบในศิลปะสุโขทัย หรืออยุธยา ซึ่งมักจะพบรูปแบบของมณฑปยอดเจดีย์ ที่วัดเจดีย์ด้านบนโดยตั้งอยู่ตามมุมของส่วนอาคารที่มีรูปแบบหน้าจั่วลดหลั่นกันขึ้นไป รูปแบบเจดีย์แบบนี้อาจคลี่คลายมาจากกลุ่มมณฑปยอดเจดีย์ดังกล่าว ซึ่งปรากฏหลักฐานที่วัดเจดีย์เจ็ดยอดที่ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของวัดโขงพระโหมดประมาณ 500 เมตร แต่ถูกขุดจนพังทลายเหลือแต่ส่วนฐานขนาดอิฐ 29x15x6 ซ.ม.

บรรณานุกรม

กรมทรัพยากรธรณี. การสำรวจข้อมูลพื้นฐานด้านธรณีวิทยาและทรัพยากรธรณี จังหวัดตาก. กรุงเทพฯ: กรมทรัพยากรธรณี, 2565.

ข่าวที่เกี่ยวข้อง